การสืบสวนของ FrontPageAfrica พบว่าการนำเข้าน้ำมันเบนซินจำนวน 50,651เมตริกตันหรือลดลง 76% ในช่วง 7 เดือนแรกของปีงบประมาณนี้ (สิงหาคม 2019 ถึงกุมภาพันธ์ 2020) เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้น้ำมันเบนซินขาดแคลนอย่างรุนแรงเมื่อไม่นานมานี้ในไลบีเรีย สิ่งนี้ประกอบเพิ่มเติมด้วยความล้มเหลวของผู้นำเข้าบางรายในการปฏิบัติตามกำหนดการที่ได้รับอนุมัติผลกระทบของความขาดแคลนไม่สามารถเน้นมากเกินไป ค่าโดยสารพุ่งสูงขึ้น การเคลื่อนย้ายผู้คน สินค้า และบริการใกล้จะหยุดชะงักเต็มที และอารมณ์ร้อนระอุพุ่งแตะระดับที่คุกคามความมั่นคงของชาติ
ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม
ทั้งหมดที่บริโภคในไลบีเรียนำเข้าโดยองค์กรธุรกิจเอกชนที่ได้รับอนุญาตจาก Liberia Petroleum Refining Company (LPRC) ผลิตภัณฑ์เหล่านี้จัดอยู่ในสี่เกรดพื้นฐาน ได้แก่ น้ำมันเบนซิน (PMS) น้ำมันเบนซิน/ดีเซล (AGO) น้ำมันเชื้อเพลิงหนัก (HFO) และน้ำมันเครื่องบิน (Jet A1)
ในช่วงระยะเวลาหนึ่งก่อนที่จะเกิดสงครามกลางเมืองในไลบีเรีย LPRC ซึ่งเป็นของรัฐบาลไลบีเรียถือหุ้น 100% ได้หยุดนำเข้าผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมโดยตรง และออกใบอนุญาตให้เฉพาะนิติบุคคลที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเป็นรายปีโดยมีค่าธรรมเนียม สามารถต่ออายุใบอนุญาตได้ ปัจจุบัน มีผู้นำเข้าที่ได้รับใบอนุญาตจำนวนสิบแปด (18) รายสำหรับปีบัญชีวันที่ 1 กรกฎาคม 2019 ถึง 30 มิถุนายน 2020 ตามข้อกำหนดของข้อตกลงใบอนุญาต ผู้นำเข้าทั้งหมดจะต้องนำเข้าขั้นต่ำ 5,000 เมตริกตันต่อไตรมาส สินค้า (PMS & AGO) หรือไม่น้อยกว่า 2,500 เมตริกตันต่อการขนส่ง
นอกจากนี้ ผู้นำเข้าแต่ละรายยังต้องยื่นต่อ LPRC ซึ่งเป็นคำขอนำเข้าที่เป็นลายลักษณ์อักษรซึ่งระบุประเภท ปริมาณ และรายละเอียดของการขนส่งสิบห้าวัน (15) ก่อนที่เรือจะเข้าเทียบท่าที่ท่าเรือปลอดอากรมันโรเวียเพื่อระบายออก จากคำขอการนำเข้า LPRC จะออกคำตอบอย่างเป็นทางการโดยระบุปริมาณที่ได้รับการอนุมัติสำหรับการนำเข้า และกำหนดเวลาที่เรือจะมาถึงสำหรับการจัดส่ง
ในการออกคำสั่งสำหรับเรือ LPRC
ต้องทำการพิจารณาที่สำคัญสองประการ พวกเขารวมถึง:การทบทวนประวัติประสิทธิภาพการนำเข้าที่ผ่านมา และ 2. ความพร้อมของถังน้ำมัน (ullage)LPRC เป็นเจ้าของและดำเนินการ Product Storage Terminal (PST) ซึ่งตั้งอยู่บนเกาะ Bushrod PST เป็นที่ตั้งของ ‘แท้งค์ฟาร์ม’ สองแห่ง ซึ่งเป็นกลุ่มของถังเก็บน้ำมัน โดยมีความจุรวม 61,000 เมตริกตันสำหรับน้ำมันเบนซิน น้ำมันดีเซล และน้ำมันอากาศยาน
นอกจากนี้ยังมีโรงเก็บน้ำมันที่เป็นของเอกชนและดำเนินการอยู่สามแห่ง ได้แก่ SRIMEX ซึ่งตั้งอยู่ด้านหลังของ PST; CONEX ซึ่งตั้งอยู่ตรงข้าม BMC Facility เก่า; และ CHINA UNION ซึ่งตั้งอยู่ภายใน BMC Facility เก่า ตามที่ระบุไว้ สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งสามแห่งดำเนินการโดยเอกชนและอยู่นอกการควบคุมดูแลของ LPRC เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน LPRC ได้รับค่าภาคหลวง 0.03 ดอลลาร์สหรัฐสำหรับผลิตภัณฑ์ทุกแกลลอนที่จัดเก็บในโรงงานเอกชนเหล่านี้ กรรมสิทธิ์ส่วนตัวและการจัดการโรงเก็บทั้งสามแห่งอยู่ภายใต้การบริหารของประธานาธิบดีเอลเลน จอห์นสัน-เซอร์ลีฟ
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม หาก LPRC ต้องจัดเก็บผลิตภัณฑ์ในสถานที่จัดเก็บส่วนตัวหนึ่งในสามแห่ง หน่วยงานของรัฐจะสูญเสีย 0.17 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อแกลลอนโดยอัตโนมัติ ตามข้อตกลงการจัดเก็บที่ทำขึ้นกับบริษัททั้งสาม LPRC จะได้รับเพียง 0.03 ดอลลาร์สหรัฐต่อแกลลอนสำหรับผลิตภัณฑ์ที่จัดเก็บในโรงงานเอกชนทั้งสามแห่ง แทนที่จะเรียกเก็บ 0.20 ดอลลาร์สหรัฐสำหรับการจัดเก็บ
แนะนำ : โทรศัพท์มือถือ ราคาถูก | รีวิวนาฬิกา | เครื่องมือช่าง | ลายสัก รอยสัก | ประวัติดารา
