ผู้กำกับเจมส์ คาเมรอนและผู้ออกแบบเครื่องแต่งกายเดโบราห์ ลินน์ สก็อตต์ทำงานร่วมกันครั้งแรกเมื่อ 25 ปีที่แล้วใน “Titanic” ซึ่งคว้ารางวัลออสการ์ถึง 11 สาขา รวมทั้งภาพยอดเยี่ยม ผู้กำกับ และออกแบบเครื่องแต่งกาย ตั้งแต่นั้นมา ทั้งสองได้ร่วมงานกันใน “Avatar” และภาคต่อที่รอคอยมานาน “ Avatar: The Way of Water ” และจะสานต่อความร่วมมือกับภาพยนตร์เรื่องต่อไปในแฟรนไชส์
ด้านล่าง สำหรับCreative Collaborators คน ล่าสุดของVarietyคาเมรอนและสก็อตต์จะหารือเกี่ยวกับ
ความสัมพันธ์ในการทำงานและการทุ่มเทเวลาหลายร้อยชั่วโมงในการสร้างเครื่องแต่งกายสำหรับ “Avatar 2”พาเราย้อนกลับไปที่ความร่วมมือครั้งแรกใน “Titanic” มันเป็นอย่างไร?
เดบอราห์ ลินน์ สก็อตต์ : เจมส์ใช้หมวกใบนั้นดีมาก วันนั้นในกองถ่าย เราไม่เคยเช็คว่าหมวกจะใส่ผ่านประตูรถได้ไหม เราก็เลยประหม่านิดหน่อย และเขาได้ดำดิ่งลงอย่างยอดเยี่ยมและเผยให้เห็นสิ่งที่เป็นความฝันของนักออกแบบเครื่องแต่งกาย
เจมส์ คาเมรอน : กรณีที่เลวร้ายที่สุดคือเราจะเริ่มต้นด้วยเท้าของเธอ ลุกขึ้นมาและฟาดฟันใส่ มีวิธีแก้ไขเสมอ แต่ฉันไม่คิดว่าเธอ [เคท วินสเล็ต] จะค่อนข้างสงบสำหรับการเปิดเผยครั้งใหญ่ นั่นเป็นหนึ่งในตัวละครโปรดของฉันที่เปิดเผยในภาพยนตร์ทุกเรื่อง มันสว่างมาก
สก็อตต์ : ฉันจำการพบกันครั้งแรกของเราได้ ฉันไปที่ Lightstorm [สถานบันเทิง] เก่าบน Wilshire Blvd. และมันทำให้ประสาทเสียคาเมรอน : ฉันรู้สึกประหม่าเหมือนกันนะ แค่ต้องคิดถึงตู้เสื้อผ้าสวยๆ เพราะนั่นไม่ใช่สไตล์ของฉันเลย ก่อนหน้านั้น มันเป็นแจ็กเก็ตหนังและรองเท้าบู๊ตสำหรับ “Terminator” หรือแท่นขุดเจาะน้ำมันสำหรับ “The Abyss” การเข้าสู่กรอบความคิดแบบเอ็ดเวิร์ด [สำหรับ “ไททานิค”] เป็นเรื่องใหม่ ฉันคิดว่าเราทั้งคู่สบายใจที่สุดเมื่ออยู่นอกเขตสบายของเรา
สก็อตต์ : เราชอบความท้าทายดังนั้น ข้ามไปที่ “Avatar: The Way of Water” และสร้างการค้นหาน้ำ
เทคโนโลยีมีวิวัฒนาการอย่างไร และคุณเข้าใกล้โลกใหม่นี้ได้อย่างไร
สก็อตต์ : คุณจะไม่บอกว่ากระบวนการของคุณค่อนข้างคล้ายกับภาพยนตร์เรื่องแรกหรือไม่? สิ่งที่เราเรียนรู้จากภาพยนตร์เรื่องแรกคือคุณค่าของการสร้างเครื่องประดับและเครื่องแต่งกายทุกชิ้นเพื่อให้คุณเห็นว่ามันลื่นไหลและสวมใส่อย่างไร เนื่องจากเครื่องแต่งกายมีรายละเอียดมาก มันจึงเหมือนแผนที่พื้นผิวสำหรับตัวมันเอง ในขณะที่หากเป็นเพียงภาพวาด คุณจะไม่มีทางได้รับความซับซ้อนอย่างที่เราต้องการ
คาเมรอน : ฉันจำได้ว่าเคยไปดูห้องแล็บของคุณที่ชั้นบน และคุณมีเศษเปลือกหอย ผ้าทอ และของที่ทำจากหนังที่น่าทึ่งเหล่านี้ คุณพูดว่า “นี่คือสิ่งที่ฉันจะทำมันออกมาทั้งหมด” และคุณให้ฉันดูภาพวาด จากนั้นเธอก็สร้างมันขึ้นมา และฉันก็ได้รับชัยชนะ จากนั้นจึงส่งต่อให้ WETA และกองทัพนัก CG ทำการทดสอบ เพื่อให้เห็นว่าเครื่องแต่งกายจะงอ พับ และเคลื่อนไหวอย่างไร ในที่สุด พวกเขาก็ต้องสร้างเครื่องแต่งกายสำหรับทุกสิ่งที่ไม่ใช่โลกที่ไม่ใช่มนุษย์
Scott : มีการทดสอบน้ำจำนวนมาก เราทำที่เวลลิงตัน นิวซีแลนด์ และทั่วเมือง เราต้องดูการจำลองผมและดูว่าผมหยิกหรือถักจะดูเป็นอย่างไรเมื่อเปลี่ยนจากแห้งเป็นเปียกเป็นแห้งโดยมีหยดน้ำไหลออกมา ส่วนใหญ่กำลังทดลองและวิจัยเส้นใยต่างๆ เพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น นอกจากนี้ เรายังต้องการให้เครื่องแต่งกายมีการลอยตัวที่เหมาะสม ดังนั้นเราจึงได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับสีที่ดำลงไปในน้ำลึก ทุกอย่างกลายเป็นสีน้ำเงินมาก
คาเมรอน : ฉันคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ทำให้โทโนวารี (คลิฟ เคอร์ติส) และผู้คนในแนวปะการังอบอุ่นมากขึ้น แม้ว่าสีเทา สีเขียว และสีน้ำเงินอมเขียวบนผิวของพวกมันจะสวยงาม แต่สีเหลืองและสีแดงที่สดใสก็เล่นได้ดีใต้น้ำ ซึ่งคุณจะเริ่มสูญเสียสีเหล่านั้นอย่างรวดเร็วและพวกมันจะโผล่ขึ้นมาบนแนวปะการัง
สก็อตต์ : เราเดินตามรอยเท้าของผู้กำกับภาพรัสเซลล์ คาร์เพนเตอร์ และสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ พระอาทิตย์ตกเป็นตัวกำหนดสีแดง สีชมพู และสีทองที่โผล่ออกมา
คาเมรอน : เราใช้สีแดง ส้ม และเหลืองเป็นหลักเป็นสีเตือนใจและสีกู้ภัยในโลกมนุษย์ แต่พวกเขาเล่นแตกต่างกันมาก พวกเขาไม่มีความรู้สึกแบบชนพื้นเมืองออร์แกนิกที่สวยงาม แม้ว่าจะเป็นจานสีเดียวกัน แต่เราไม่เคยมีสีพาสเทลในโลกมนุษย์เลย
อะไรคือความท้าทายในการสร้างโลกมนุษย์?
credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> บาคาร่าออนไลน์
